حقیقتا مجازی

کسی عین خیالش نیست که توی گروه احساس تنهایی میکنی اصلا براشون مهم نیست حال و روزت چیه فقط بلدند از خودشون تشکر و تعریف کنند و برای هم در نوشابه باز کنند اسم خودشون رو هم گذاشتند اندیشمندان جز یکی دو نفر تکراری کسی مطلبی از خودش نمینویسه و بقیه که باز چند نفر خاص دیگه هستند مسئول تعریف از نوشته های اون دو نفر قبلی هستند وظیفه شون پاچه خاریه و بس از بودن در جمعشون هیچ حس رضایتی ندارم از بودن در هیچ گروهی به جر گروه های خانوادگی خاص تو جمع آدم‌هایی بودن که منبع